حرف تازه

حرف تازه
	به کوه گفتم عشق چیست؟ لرزید به ابر گفتم عشق چیست؟بارید به باد گفتم عشق چیست؟ وزید به پروانه گفتم عشق چیست؟ نالید به گل گفتم عشق چیست؟ پرپر شد و به انسان گفتم عشق چیست؟ اشک از دیدگانش جاری شد و گفت؟ دیوانگیست

راه های متقاعد کردن دیگران

راه های متقاعد کردن دیگران

1-  اعتماد آنها را جلب کنید
مردم خود به خود در مقابل افرادی که می خواهند نظراتشان را تغییر دهند هشیارانه رفتار می کنند. به همین دلیل است که جلب اعتماد آنها یکی از مهمترین قدم ها میشود. باید به آنها ثابت کنید که فردی بی ریا و صادق هستید و نظرات مفیدی دارید. باید تسلط کامل روی صحبت های خود داشته باشید.

2-  نقطه ی مشترک پیدا کنید
افراد زیادی در مورد مسائل و موضوعات مختلف نقطه نظرات مشابهی دارند. به مخاطبین خود نشان دهید که افکار و ایده های شما با مال آنها سازگار است. باید خودتان را جای آنها بگذارید، نگرانی های آنها را بفهمید و نسبت به احساساتشان همدردی نشان دهید.

3-  خوب ساختار بندی کنید
هر بحث متقاعد کننده ای، چه یک سخنرانی باشد، چه یک مقاله باید ساختاری روشن داشته باشد. منظور از ساختار مناسب، تکرارها و جا گذاری ها است. وقتی دلایل اینکه چرا مردم باید به شما گوش بدهند را لیست کنید، مهمترین دلایل را برای آخر لیست بگذارید تا در مغز شنوندگانتان باقی بماند. مطالب مهم را چند بار تکرار کنید.

4-  هر دو جنبه را به آنها نشان دهید
هر دو جنبه ی مثبت و منفی نظراتتان معرفی کنید. این کاری بسیار معقول است. حقه ای که اینجا باید بزنید این است که روی جنبه های مثبت را بیشتر تاکید کنید. توضیح دهید که چطور جنبه های بد نظراتتان آنقدرها هم بد نیستند و مزیت ها و فواید آنها بر جوانب منفی اش غلبه دارد. هیچوقت در مورد نقاط منفی آن دروغ نگویید چون اگر مخاطبین این مسئله را متوجه شوند که آنها را فریب داده اید از شما خشمگین خواهند شد. و هیچوقت دوباره به شما اعتماد نمی کنند.

5-  منافع شخصیشان را به آنها یادآور شوید
وقتی منافع شخصی افراد را از یک ایده به آنها توضیح دهید، شانس بیشتری برای متقاعد کردن آنها دارید. چون آنچه از این نظر گیرِ آنها می آید آن چیزی است که همه به آن فکر می کنند. برای انجام این مسئله ابتدا باید نیازهای مخاطبینتان را دریابید. توجه آنها را با گفتن نیازهایشان جلب کرده و به آنها بگویید که چور می توانید آنها را راضی کنید.

6-  به نفس آنها بپردازید
به این کار چاپلوسی و تملق استراتژیک هم می گویند. تحسین کردن کار دیگران--اگر درست انجام شده باشد. چیزهایی را پیدا کنید که مخاطبینتان به آن افتخار می کنند، چه مربوط به استعدادهایشان باشد و چه مشغولیاتشان. وقتی شما افراد را تحسین می کنید، نشان می دهید که توانایی های آنها را شناخته اید. با این کار آنها میل بیشتری به شنیدن حرفهایتان خواهند داشت.

7- از مراجع استفاده کنید
همه افراد متخصص را دوست دارند. اگر کارشناسی چیزی در مورد موضوعی بگوید، حتماً حرف درستی زده است. حرف های خود را با حرف های متخصصین و کارشناسان مربوطه تطبیق دهید.

8-  رضایت و موافقت عمومی را کسب کنید
اکثر افراد تحت تاثیر کارهای دیگران هستند. کاری که باید بکنید این است که نشان دهید افراد بسیاری حرفتان را قبول دارند. مثال هایی بزنید که چطور ایده ها و نظراتتان جاهای دیگر کاربرد خوبی داشته است.

9-  زمانبندی خوبی داشته باشید
برای خوب زمانبندی کردن نیاز به حس ششم دارید. هیچوقت موقعی که افراد زیر استرس و فشارهای روحی هستند سراغشان نروید. وقتی سراغ آنها بروید که راحت بتوانند به حرفهایتان گوش دهند.

10- منحصر به فرد باشید
این یک قانون است، هر چیزی که تک تر و منحصر به فرد تر است، قیمت بالاتری هم دارد. خودتان و ایده ها و نظراتتان را منحصر به فرد و تک نشان دهید. با این کار شنونده هایتان بیشتر خواهند شد. این کار را می توانید با نشان دادن اینکه اطلاعات و معلومات زیادی در مورد مسئله دارید انجام دهید.

11-  بی پروا باشید و اعتماد به نفس داشته باشید
ممکن است همه جا برای انجام هر کاری این توصیه را شنیده باشید. بله، چون واقعاً مسئله ی مهمی است. شما خود باید به عقاید و نظراتتان ایمان داشته باشید تا بتوانید دیگران را هم متقاعد به قبول آنها کنید.

12-  جالب و دلچسب باشید
وقتی با یکنواختی صحبت کنید، کم کم شنونده هایتان را از دست خواهید داد. باید با انرژی و جالب صحبت کنید، نشان دهید که خودتان هم از نظراتتان به هیجان آمده اید.

13-  معقول باشید
مردم دوست دارند معقول جلوه کنند، پس روی منطقشان کار کنید. منطق در کار بسیار مهم است. سخنرانیتان باید قالبی معقول داشته باشد.

14-  سیاست به خرج دهید
با شنوندگانتان همان طوری باید رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود. با تُن مناسب صحبت کنید و سر آنها داد نکشید و صدایتان را هرگز بالا نبرید. مهمتر اینکه، کاری نکنید که احساس نادان بودن به آنها دست دهد. به یاد داشته باشید که شما می خواهید با آنها گفتگو کنید نه مشاجره. احترام گذاشتن به مخاطبینتان نباید فراموش شود.

15-  فروتن باشید
کسی افراد خودخواه و مغرور را دوست ندارد. حتی اگر بدانید و مطمئن باشید که نظر شما بهترین است، اگر خودبین و خودخواه باشید دیگر کسی به حرفهایتان گوش نخواهد داد. هیچ وقت هم فکر نکنید که خیلی زود موفق به متقاعد کردن آنها خواهید شد، واقع بین باشید و همیشه این احتمال را بدهید که شکست بخورید.

با حاله نه...

اگه نظر بدی ضرر نمیکنی

اگه نظر بدی ضرر نمیکنی

تاریخچه پول در ایران

تاریخچه پول در ایران

به نظر بیشتر مورخان آورنده فکر سکه در ایران "کوروش" است.

درآن زمان که ایرانیان "لیدیا " را فتح کردند و کرزوس را به ایران اوردند

 تشکیل امپراطوری باعظمت هخامنشی به نشانه ویژه ای نیاز داشت

 که سکه میتوانست گویاترین و رایج ترین نشانه ها باشد.ولی وی فرصت این کار

 را پیدا نکرد چرا که لشکرکشی های پی در پی مانع انجام دادن این عمل شد.

چون داریوش حکومت خود را بر پایه نظام اداری در مملکت قرار داد

 بزودی متوجه لزوم سکه شد و ترتیب تناسب طلا و نقره را بنا به آنچه که در لیدی

 رایج بود بکار برد.که نسبت آن 1 به13.335 می باشد و بر اساس آن ترتیب

 اولین سکه طلای ایران معروف به " سیکل " که به وزن 5.6 گرم که از

 لحاظ نقش بسیار ممتاز بود را ضرب ضده و به جریان انداخت.

 این دوره از نام " دارا " یا " داریوش"به معنی سکه شاهی که در کلیه متصرفات

 آن دوره مورد قبول بوده است استفاده می شداولین نوع سکه های هخامنشی که

 به سکه های شاهی معروف است احتمالا در سال 517 قبل

 از میلاد از ضرابخانه خارج گردید زیرا در این سال که داریوش به نسق و

 نظم و ترتیب تشکیلات مملکتیپرداخت و ناچار سکه که عامل مهم اقتصادی است

 در این دوره به کار برده شد.سکه های شاهی هخامنشی یعنی دریک و

 سیکل عموما دارای طرح مشابه هستند فقط تصویر هر شاهنشاهی

 با یکدیگر متفاوت است که باعث شناخت هر یک از یکدیگر می شود.

 در روی سکه تصویر نیم تنه شاهنشاه که به صورت کماندار پارسی ترکش

 بر پشت یک زانو به زمین زده و با یک دست زوبین را گرفته و با دست دیگر

 کمان را میکشد ودر نوع دیگر شاهنشان کمان به دست در حال دویدن است

 و با دست دیگر نیزه را که مایل به زمین است نگه داشته است.

 زانو زدن شاهنشاه علامت نیایش اهورامزدا است.

در شاهنشانه هخامنشی تا روی کار آمدن " اسکندر مقدونی " علاوه بر دریک

 و سیکل که در مخصوص ضرابخانه سلطنتی بود ممالک و شهر های یونانی و

 آسیای صغیر که در تصرف ایران بودند و استاندارانی (ساتراپ) که شاه

 برای ایالات معین می کردو حتی روسا و فرماندهان ارتش اجازه داشتند

 هریک جداگانه از هر فلزی که مایل بودند و با منافع اقتصادی آنها تطبیق می کر

دسکه بزنند.

به طور کلی سکه های شاهنشاهی در تمامی ممالک همسایه بخصوص یونان

 رواج زیادی داشت

 به طوریکه بازرگانان خارجی با رغبت زیاد پول هخامنشی را پذیرفته و

 بسیاری از داد و ستدهای خود را با آن انجام میدادند.

جنس طلای سکه های هخامنشی در سراسر دنیای متمدن آن روزگار رواج و اعتبار داشت

و از جنس نقره آن بیشتر در داخل ایران استفاده می شد.

اولین بارکه پول کاغذی را اسکناس نامیدند

در ایران اسکناس خود از کلمه " اسیکناچیا " که چون روسی بوده و

 چون تلفظ آن برای فارسی زبانان کمی مشکل بودآانرا ساده کرده و به آن اسکناس گفتند.

 اولین پول رسمی کاغذی توسط بانک شاهنشاهی در سال 1269 شمسی

( 1890 میلادی ) در تهران انتشار یافت.

 در سال 1309 شمسی طبق قانون حق انتشار از بانک شاهنشاهی اخذ

 و به بانک ملی ایران واگذار گردید.

واحد پول ایران در دوره قاجاره ای تومان بود.

 یک تومان معادل ده قران و برابر" ده هزار دینار" بود.

 در سال 1308 شمسی به موجب قانون احاد پول ایران تغییر یافت و

 واحد پول به ریال تبدیل شد.

اولین اسکناس تقلبی در ایران

اولین کسی که در ایران اقدام به چاپ اسکناس تقلبی نمود شخصی به نام

 " الکساندر ایوانویچ " بود

 که در شهریور ماه 1309 به کمک عده ای در یک زیر زمین در جنوب شهر

 به کار چاپ اسکناسهای یک تومانی مشغول بود.

چه کسی بود صدا زد واکسیه ..

چه کسی بود صدا زد واکسیه ..